In juli 2017 mocht ik dit lieve stel voor het eerst ontmoeten. Gelijk tijdens de kennismaking was er al die klik, we hebben heerlijk gelachen en ook tijdens de voorbereidingen in die afgelopen 11 maanden 'spraken' we elkaar steeds. Steeds weer een stapje bij de die grote dag, steeds was er weer wat gepland, bedacht & geregeld door Pauline en steeds meer kreeg de dag zijn vorm. In oktober zagen we elkaar nog om een loveshoot te doen waarvan zij ook een foto hebben gebruikt voor op de save-the-date-kaart. Heerlijk om zo mee te kunnen leven met een bruidspaar.

Afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zo ver! Met meer kriebels dan anders, in die 11 maanden krijg je toch een soort van band, vertrok ik die ochtend richting Gorinchem. Daar aangekomen zat Dennis (de videograaf van Love2wed) al aan de koffie en trof ik, op het oog, een zeer rustige Sander. Het pak ging aan, de schoenveters werden geknoopt en de das door vader nog even rechtgetrokken. Een groepshug & een mini-ritje in de trouwauto en toen was het al weer tijd om richting Pauline te gaan.

Bij Pauline liepen al wat meer zenuwachtige mensen rond ;-) Er werden hier en daar nog wat slingers opgehangen & ballonnen uit de knoop gehaald. Pauline probeerde tijdens de visagie nog wat dingetjes te regelen maar liet ook dit los toen het tijd was om de jurk aan te gaan trekken. En met tropische temperaturen is dat echt even een flink werkje! En zonder blikken of blozen is het dan ook je moeder die je het toelaat om nog even met naald & draad de laatste check te doen aan de jurk.

Daggasten verzamelden zich in de voortuin in afwachting van de bruidegom. Even aanbellen en daarna vol spanning wachten in de tuin tot zijn bruid naar buiten zou komen. Wat een bijzonder moment! De eerste tranen (oh nee, dat is niet waar - die waren al gevloeid) werden - niet alleen bij bruid & bruidegom maar ook onder de gasten - weggepinkt.

Op naar de Dalempoort voor de fotoreportage. We kenden hier al wat plekjes aangezien we hier in oktober ook de loveshoot hadden gedaan. In onze ooghoeken hielden we de donderwolken aan de overkant van het water in de gaten. Hopend dat het nog even droog zou blijven.

Na de fotoreportage ging het richting centrum waar Pauline & Sander elkaar het jawoord zouden gaan geven in De Hipper. Helaas was het inmiddels gaan regenen en vond de ceremonie binnen plaats, maar zoals Pauline dat heel goed omschreef 'geef je er maar gewoon aan over.. het is goed zo'. Het gaat zoals het gaat en ook binnen zorgde de ambtenaar voor een ontroerende en rakende speech die menig traantje deed vloeien maar ook geweldige schaterlachjes tevoorschijn toverde! En dan een hele mooie gelofte uitspreken naar elkaar.. enorm spannend maar zo bijzonder iedere keer weer dat ik dit mee mag maken. Er komen woorden naar boven die je niet iedere dag zou zeggen.. mooi dat dit zo iets extra's geeft aan je trouwceremonie.

Een borrel, een stuk taart, een aantal groepsfoto's en een dansje later is het tijd om met de daggasten richting Knijp te gaan voor een heerlijk diner. De speeches van de broers van zowel bruid- als bruidegom maken maar weer duidelijk hoe mooi deze familie in elkaar steekt. Wat een mooie verhalen over vroeger, over het broer-zus zijn, over de band die je hebt opgebouwd in al die jaren en hoe trotse broers over hun zus & broer kunnen praten. Bijzonder!

Bijzonder om dit dan ook mee te mogen maken van zo dichtbij. Bijzonder om dit vast te mogen leggen en die herinnering voor later te mogen maken. Want over 40 jaar zullen Pauline & Sander nog steeds zich deze bijzondere dag herinneren. Gefeliciteerd lieverds!!